- муҳаррир
- [محرّر]а1. кҳн. нависанда, муаллиф: муҳаррири ин авроқ, муҳаррири сутур2. он ки навиштаҳои каси дигарро пеш аз чоп месанҷад ва лозим шавад, ислоҳ медарорад: муҳаррири адабӣ, муҳаррири китоб3. роҳбари нашрия, ки муайян кардани мундариҷаи он дар салоҳияти ӯст: муҳаррири рӯзнома; муҳаррири техникӣ ходими идораи рӯзномаю маҷалла ё нашриёт, ки масъули назорат ва ҳалли масъалаҳои техникии нашрия (аз қабили тарзи чоп, саҳифабандӣ) мебошад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.